Een gedicht en ik, het is altijd zo’n gedoe van een flirtpartij. Eerst nog een koffietje drinken? Een wandeling maken? Aftasten, interpreteren, afstand houden, terug aantrekken, wachten op het juiste moment en dan: your place or mine? Haar neerschrijven, teder en voorzichtig, liefst in bed, je traag laten bekruipen door haar, haar doortasten en zorgvuldig langs alle kanten benaderen, in haar ogen blijven kijken, die van de ziel en zo diep gaan als ze reeds toelaat. Dankbaar zijn voor elk stukje beantwoorde overgave, haar tonen hoezeer ze de moeite waard is door telkens opnieuw aan haar te beginnen en in haar oor te fluisteren: “ik weet nog steeds niet wie jij bent”.  Dagen en nachten haar doen en laten tot zij wil komen. Haar dan al je aandacht geven en kijken hoe mooi zij daar tussen de lakens ligt. Haar op een dag loslaten en de wereld in sturen. Haar schoonheid tonen aan iedereen die ze wil zien. Een gedicht opent zich zelden in een one night stand.