laat mij je voorlezen:
…Decemberblues… Ik wandel door de winkelwankelstraten rond de kerstmarkt en ik kan het echt niet laten om me aan te trekken wat ik er weer zie. Dit is decembergekte, liefde uitgestald in klere rekken, raampjes, kraampjes en alom die verrekte drank. Drank mag nu overal weer geëtaleerd. Drank mag nu overal nog meer gewoon zijn. Drank mag nu overal geschonken. Drank mag zelfs een duur geschenk zijn. Heel duur, ja… Drank mag duren, drank mag even. Drank mag doden, drank mag levens lang vergallen en de jaren in en uit knallen. Alsof het niets is, alsof ze niets zijn, het nu, het hier, het leven en de jaren uitgeleverd aan de glaasjes wijn en de pintjes bier. Drank mag gewoon een beetje zijn of zwaar d’r over. Drank mag overdosissen en drank mag alle pijn van ’t afgelopen jaar verdrinken of vernissen, drank mag zondermeer “voor één keer” naast de pot pissen, ondermaats, onder maten, zonder maat, zonder excuus en drank mag zelfs IQ’s voorgoed verlagen, aan de tap tap tap met het brein halfleeg, het glas halfvol en het hart op hol, zo hol! De arme ziel luchtledig maar zo schoon verpakt, strak in ’t pak en rood verstrikt, maar ik maak me weer dik dit eindejaar want stille nachten hebben diepe waters, drank mag volmacht uitoefenen over zo veel laters, zo veel realiteit, werkelijk waar, jaar na jaar mag drank zonder bezwaar of respijt kidnapper zijn van onze echte tijd. O, mensen, kunnen wij dit jaar niet gewoon, zonder alcohol in ons bloed, zonder onder invloed, maar vanzelf, in verwondering of extase zijn? Niet over wat, maar over dat we voelen, hebben, zijn en soms ook moeten laten gaan. Zit het ook in u(w), dronkaard? Ik geloof van wel. Kom aan! Drink van de liefde nu, het mag. Laaf je aan haar hard gelach, met C H en zonder smoes, drink van de liefde en leef in haar roes. Die is eindeloos. Laat liefde gewoon het einde zijn. Schenk liefde en laat haar gewoon jouw geschenk zijn.
Zalige Kerst en Gelukkig Nieuwjaar…
Ik hef het glas op alle mannen die hun zonen leren huilen en niet zuipen, troosten en niet proosten, die hun leren dat gelal gelul is en hun pijn niet weg te lachen valt aan een toog, maar neer te leggen in een schoot, haar niet te verdrinken maar boven water te houden. Dat kostbare vriendschap geen tractatie is in rondjes, maar kosteloos en rechtlijnig. Ik toost op alle mannen die hun zonen leren dat diepe gesprekken veiliger zijn dan de oppervlakkigheid van dieper kijken in het glas. Dat mateloos houden van een ander je vervult en dat laveloos doorzakken met je maten je leegte versterkt. Dat de stilte een deugd is om te koesteren, een leeg glas een kunst om te beheersen. Dat de liefde niet stijgt met de promille in je bloed of het aantal aangeschoten minnaressen in je bed. Ik klink op de mannen die hun zonen leren dat, als je zwalpt, je penis het ook niet meer sterk kan houden.) Santé! Maar dan echt, santé!
don-eer een keer
Heb ik je geraakt?
Je dag beter gemaakt?
Zin om iets terug te geven?
Een koffie of je leven!
