over mijn slaapbolleke (papaver somniferum)
Wat had ik nu graag een papa gehad.
Zo een die zegt: alles komt goed,
mijn lieve schat, alles komt altijd goed.
Kom nu maar hier, in mijn armen,
waar heel even niets meer moet.
Ja, zò een, zo ééntje maar, die zegt:
wat ben ik trots op jou, de dag was
hard en koud, maar jij bleef warm
en liet je hartje open. Er was liefde
en jij ging er niet voor lopen.
Zo'n papa dus, die zijn hand legt op
mijn rug en mij zacht sust:
wees gerust, hij zal ook deze nacht
terug komen. Ik geloof in jou,
doe jij dat nu maar in al je dromen.
Die mij dan op mijn hoofdje kust en
belooft: ik zal bij je waken tot hij er weer is,
duik jij nu maar onder de lakens.
En, poppie, als hij tòch je mooie hartje
zou breken, dan kan je op mij rekenen.
Dan fix ik het, ’t is niks, mijn lieve schat...
Ja, zo’n papa had ik nu ècht wel graag gehad.
fotografie