Verrek, ik ben verrimpeld.
Verdraaid, ik ben getekend voor
dìt leven uitgeperst, uitgebaard
en ik schets lijnen die al beven.
Ik huppel naar mijn afgrond,
trots, eer de zwaartekracht.
Ik ben erover, ‘t middelpunt,
verruil de dag stilaan voor nacht.
Ik heb niets meer op te houden,
alles valt toch naar beneden,
maar ook mooi in de plooien
en ik voel me best tevreden.
Want als ik in de spiegel kijk,
zie ik er nu wie ik wil zijn:
een vrouw die liever liefde uitstraalt
dan de schone schijn.
(over de helft van meselfie)
don-eer een keer
Heb ik je geraakt?
Je dag beter gemaakt?
Zin om iets terug te geven?
Een koffie of je leven!