Fibonacci! Bless you.

(55)

Dichter en dichter je verhaal naar binnen schrijven, spiraalsgewijs en met centripeTAALkracht, je zinnen beginnen met liggende hoofdletter 8, je punt bewaren voor in de oneindigheid, waar tijd niet bestaat,

(34)
de wereld rond je laten draaien, het midden en de stilstand staande houden, met je pen op het scherpst van je gulden snede schrijven

(21)
‘ IK BEN’, voor hen die bang zijn om te voelen zonder rede, tot de woorden op zijn

(13)
LIEFDE alle schoonheid toedichten en andersom

(8)
hoe wij ons tot God verhouden

(5)
middelpuntzoekend

(3)
naar onze

(2)
oorsprong

(1)
het

(1)
niets

(0)

minder en minder verlangen uit een angst voor nooit genoeg
meer en meer ontwaren wat je in oorsprong vroeg
ontwaken als een kind met zin in zijn en in iets maken
geen overtreffende trappen, maar dapperder dieper raken

gestaag de trage weg naar binnen nemen in een curve
van exponentieel open zinnen steeds opnieuw durven
beginnen waar je begon, je overgeven aan dat leven
naar je bron, onbevangen, almaar meer gewicht geven

aan wat licht is, er als een zonnebloem zo veel mogelijk
van vangen en ook je oren richten op Gods gezoem
of hoe je de stilte ook noemt, Het belichamen, je longen
vol Adam, de smaak van Eva op het puntje van je tong

je ogen klaar om er een ander in te laten staren,
de essentie van iedere mens zien en hen bewogen ook
gezogen zien worden naar hun waarheid, daar waar de tijd
stopt en het denken met platte hand op de mat klopt

hen nog dichter wenken, naar hun grootste godsgeschenk:
de plek van niets meer willen, ook hun laatste honger stillen:
sht… liefste, leegte wordt vrijheid als je haar ruimte noemt
hier sterf je niet, hier leef je net ad infinitum

de poëzie van een vrouw

Fibonacci! Bless you.

(of hoe ik de tijdloos)