inhoud
Nele:
Mijn papa is altijd verweg dichtbij geweest.
Op mijn zesde verongelukte hij en dat was een klap
"die ook zijn kleine meisje niet overleefde".
Ik fietste en schommelde onder liefhebbende ogen verder,
maar huilde ook stilletjes onder mijn kussen,
kroonde mijn teddybeer tot plaatsvervangende prins
en at al even stiekem de chocopot leeg.Mooie dingen maken en liefhebben alsof je leven ervan afhangt
werden de norm. En de klaproos werd mijn bloem,
kwetsbaar mooi, niet desondanks maar dankzij de
barre grond waarin zij gezaaid werd.In het POEZIE-ME-NU kan je alvast drie stukjes uit de bundel lezen: 'het chocopot sonnet', 'burn-out mama' en 'klaproos'.
Meer zien van het grafische brein achter mijn poëzie, kan hier:
