zo’ndag

soms eet de onzin mijn zin op
en klinkt de stilte luid
soms vult de leegte mij
tegen mijn wil van binnenuit

soms ben ik moe, soms moeder,
zucht ik 'moest er maar niets meer...'
soms vind ik... pffff... dat doet er
toch niet toe,… misschien ooit weer...

soms voelt de eenvoud onbestemd
en valt de lichtheid zwaar
soms denk ik: van al wat ik denk
is helemaal niets waar
 
soms is er gewoon niets te doen
en is niksen de klus
als ik moet toegeven: een zoen,
da's wat ik wil, een kus!
 
soms voel ik hem aanweziger
in de afwezigheid
maar voelt dat beter dan afwezig
in aanwezigheid
 
vandaag ben ik er ook meer nie 
dan wel en zonder energie
maar stroomt er langs melancholie
een beetje poëzie
 
soms is het werkelijk geen zicht
hoe ik hier op zo'n zondag lig
maar vis ik uit dat zwarte gat
goddank wel een gedicht
 

don-eer een keer

 

Heb ik je geraakt?
Je dag beter gemaakt?

Zin om iets terug te geven?
Een koffie of je leven!