woorden plukken uit wolken
voor ze uit mekaar drijven
wind die losse zinnen door je
wapperende haren waait
waar de bomen al naakt staan
het vers oprapen
het nog één keer schoppen
in een ritme rond de vijver
dat wat op je tong lag
aangeblazen voelen worden
papier!
op het boodschappenlijstje
tussen soep, patatten en een regenjas
je echte verlangens neerschrijven
zuchten
’s avonds ook de kinderen voeden
soep, patatten en letterkoekjes
hen even stormachtig in alles
hun naam zien zoeken.
